Wachten

In het kader van Valentijnsdag liepen we vanmorgen in het Bois de la Beuratte op zoek naar lenteklokjes. Die staan daar elk jaar rond deze tijd in bloei. En ja hoor, ze staan er wel, maar… door de sneeuw zijn ze haast niet te zien. Ik zal dus even moeten wachten totdat de dooi de sneeuw heeft laten smelten. Om nu onverrichterzake met lege handen weer naar huis te gaan, vind ik ook al zo wat. Iets lager in het bos stroomt een heel klein riviertje waarin zich dankzij de vorst mooie ijskristallen gevormd hebben. Het lijken wel kunstwerkjes. Ha, daar kan ik op Valentijnsdag wel mee thuiskomen.