Een boerenerfje in Ouroux-sous-le-Bois-Sainte-Marie. Het lijkt of de tijd heeft stilgestaan en ik denk dat als je er over een jaar of vijfentwintig nog eens langskomt, dat de kans groot is dat het er nog precies hetzelfde uitziet. Dat is niet altijd zo. Zo’n huis kan ook wel eens verkocht worden en dan zie je dat men er iets moois van gaat maken. 
Er kan ook nog iets anders gebeuren. Een jaar of vijf geleden maakte ik een foto (links) van een huis in een straatje in Chapelle-sous-Dun. Het straatje heette de ‘Pré au Vicaire’. Ja ik zeg heette, want het hele straatje is inmiddels volledig met de grond gelijk gemaakt. Dat waren een stuk of vijf huizen in erbarmelijke staat. Daar is werkelijk niets aan verloren gegaan.
dat huizen verloren gaan, vind ik altijd heel jammer. Er hebben mensen gewoond, soms generaties lang, en dan komt er een einde aan. De trek naar de stad is overal. Ook hier in Limburg zie je dat wanneer de zeventig nadert ( ja ja…) mensen hun huis verkopen en opteren voor een appartement in de stad. Misschien wonen jullie over een tijd wel in een penthouse in Charolles…
By: margriet on 22 februari 2019
at 20:07
Heel aardig en sympathiek vind ik dat je zegt ‘over een tijd’. Dat klinkt anders als over een tijdje.
Toch wil ik, bij de gratie van een redelijke fysieke gezondheid, zolang als mogelijk, kunnen blijven genieten waar we nu wonen.
By: -paul on 22 februari 2019
at 20:32